ویلاهای اجارهای کیش نزدیک به خیابان های معروف
اشغال عصر برنز با دو سیلو سنگ تراش خورده حاوی قطعاتی از برش فاز Bor? in-Nadur در سنگ بستر بسیار نرم نشان داده شد.[9] شواهدی از فعالیت در زمان پونیک توسط یافته‌های قطعات سرامیکی اولیه مانند قطعه یک قابیل تقلیدی و یک قطعه براق سیاه، احتمالاً آتیک، نشان می‌دهد. بیشترین استفاده از این سایت در زمان امپراتوری روم بود، همانطور که با وجود چندین قطعه terra sigillata، هر دو ایتالیایی و شمال آفریقا تایید می شود.
مهمترین یافته از حفاری 1976، دو قطعه از دیگ پخت و پز بود، یکی حاوی کتیبه ای به حروف پونیکی بود که یا به عنوان تقدیم به خدای Astarte، یا به Anat، یا به هر دو خوانده می شد.[10] تعداد زیادی خرده سفال نیز کشف شد، از جمله نیم صفحه تخت قرمز و سفال های دست ساز بیشتر. سنگرهای انگور نیز در زیر ویلای ?ejtun یافت شد که نشان می‌دهد این سنگرها مربوط به دوران روم است.[1]
هیچ حفاظ دائمی برای حفظ بقایای در محل ساخته نشد، دیوار مرزی که ویلا را از مدرسه و جاده های مسکونی جدا می کند. تحقیقات باستان شناسی توسط دپارتمان کلاسیک و باستان شناسی، دانشگاه مالت در سال 2006 از سر گرفته شد. تحقیقات در آلمان بر روی آثار باستانی یافت شده در ?ejtun انجام شد تا مشخص شود آیا تولید نفت وجود دارد یا خیر، اما نتایج قطعی نبودند.[1]
خسارت قابل توجهی به بخش هایی از ویلا که در دهه 1970 کشف شد وارد شد. گچ در فضای باز رها شده بود و پوسته پوسته می شود و می ریزد، در حالی که رنگ در حال محو شدن است. بیشتر بقایای رومی که در دهه 1970 کشف شد در وضعیت بسیار شکننده ای قرار دارند.
لوکیشن باشگاه های نزدیک به ویلا های اجاره ای کیش
شکل یهودی اولیه نام این الهه عطارت بود. در حالی که پژوهش‌های قبلی نشان می‌داد که نام عطارت با افزودن پسوند زنانه افراسیایی -t به نام خدای عطار شکل گرفته است، [5] دیدگاه‌های جدیدتر نام‌های عطار و عطارت را به‌عنوان رابطه ریشه‌شناختی بین آن‌ها می‌پذیرند، در حالی که به آن‌ها مرتبط هستند. نامشخص باشد معنای نام‌های عطار و عطارت هنوز نامشخص است.[7]
بررسی اجمالی
در فرهنگ‌های مختلف آسارته با ترکیبی از حوزه‌های زیر مرتبط بود: جنگ، تمایلات جنسی، قدرت سلطنتی، زیبایی، شفا و - به‌ویژه در اوگاریت و عمار - شکار؛[8] با این حال، منابع شناخته‌شده نشان نمی‌دهند که او یک الهه باروری بود. بر خلاف نظرات در اوایل دانش پژوهی.[9] نماد او شیر بود و همچنین اغلب با اسب و ارابه های بسط ارتباط داشت. کبوتر ممکن است نمادی از او نیز باشد، همانطور که توسط برخی مهرهای استوانه ای عصر برنز نشان داده شده است.[10] تنها تصاویری که با قطعیت مطلق به عنوان آستارت شناخته می‌شوند و او را به عنوان یک مبارز سوار بر اسب یا ارابه نشان می‌دهند.[11] در حالی که بسیاری از نویسندگان در گذشته اظهار داشتند که او به عنوان ستاره صبح و/یا عصر خدایی شناخته شده است، [12] این مورد زیر سوال رفته است که آیا او اصلاً شخصیت اختری داشته است، حداقل در اوگاریت و عمار.[13] فهرست‌های خدا که از اوگاریت و دیگر شهرهای برجسته سوریه عصر برنز شناخته شده‌اند، او را همتای ایشتار الهه آشور-بابلی و ایشارا (احتمالاً در جنبه «بانوی عشق») و شاوشکا الهه‌های ایشتار مانند هوری می‌دانستند. در برخی شهرها، شکل غربی نام و شکل شرقی «ایشتر» کاملاً قابل تعویض بودند.