اجاره ویلاهای بزرگ در رامسر
فرانسیسکو "پانچو" ویلا (بریتانیا: /?vi??/،[3] همچنین ایالات متحده: /?vi?j??/;[3] اسپانیایی: [?bi?a]؛[3] متولد خوزه دوروتئو آرانگو آرامبولا، 5 ژوئن 1878 – 20 ژوئیه 1923) یک ژنرال در انقلاب مکزیک. او یکی از چهره‌های کلیدی در جنبش انقلابی بود که رئیس‌جمهور پورفیریو دیاز را برکنار کرد و فرانسیسکو اول مادرو را در سال 1911 به قدرت رساند. هنگامی که مادرو توسط کودتای ژنرال ویکتوریا هوئرتا در فوریه 1913 برکنار شد، او به نیروهای ضد هوئرتا پیوست. ارتش مشروطه خواه به رهبری ونوستیانو کارانزا. پس از شکست و تبعید Huerta در ژوئیه 1914، ویلا با Carranza قطع رابطه کرد. ویلا بر نشست ژنرال های انقلابی که کارانزا را کنار گذاشتند و به ایجاد یک دولت ائتلافی کمک کرد، تسلط داشت. امیلیانو زاپاتا و ویلا در این دوره به متحدان رسمی تبدیل شدند. ویلا نیز مانند زاپاتا به شدت طرفدار اصلاحات ارضی بود، اما زمانی که قدرت داشت آن را اجرا نکرد.[4] در اوج قدرت و محبوبیت خود در اواخر سال 1914 و اوایل سال 1915، ایالات متحده تصمیم گرفت ویلا را به عنوان مرجع قانونی مکزیک به رسمیت بشناسد.[5]
اجاره ویلا صدف آستارا در شمال ایران
زمانی که کارانزا ویا را به چالش کشید، جنگ داخلی آغاز شد. ویلا در تابستان 1915 توسط ژنرال مشروطه خواه آلوارو اوبرگون به طور قاطع شکست خورد و ایالات متحده مستقیماً به کارانزا علیه ویلا در دومین نبرد آگوا پریتا در نوامبر 1915 کمک کرد.[6] بسیاری از ارتش ویلا پس از شکست وی در میدان جنگ و به دلیل کمبود منابع برای خرید اسلحه و پرداخت حقوق سربازان، ترک کردند. ویلا که از کمک ایالات متحده به کارانزا خشمگین شده بود، به شهر مرزی کلمبوس، نیومکزیکو حمله کرد تا ایالات متحده را به حمله به مکزیک در سال‌های 1916-1917 سوق دهد. علیرغم تعداد زیادی از سربازان و فناوری نظامی برتر، ایالات متحده نتوانست ویلا را تصرف کند. هنگامی که کارانزا در سال 1920 از قدرت برکنار شد، ویلا با رئیس جمهور موقت آدولفو د لا هوئرتا درباره عفو مذاکره کرد و به شرط بازنشستگی از سیاست، ملکی به او داده شد. ویلا در سال 1923 ترور شد. اگرچه جناح او در انقلاب پیروز نشد، اما یکی از شخصیت های کاریزماتیک و برجسته آن بود.
ویلا در زندگی به شکل دادن تصویر خود به عنوان یک قهرمان انقلابی شناخته شده در سطح بین المللی کمک کرد و در فیلم های هالیوود نقش خود را بازی کرد و با روزنامه نگاران خارجی، به ویژه جان رید، مصاحبه کرد.[7] پس از مرگ او از پانتئون قهرمانان انقلابی کنار گذاشته شد تا اینکه ژنرال های سونورایی Obregón و Calles، که او در طول انقلاب با آنها جنگید، از صحنه سیاسی خارج شدند. حذف ویلا از روایت رسمی انقلاب ممکن است به تحسین مردم پس از مرگ او کمک کند. او در دوران انقلاب و مدت‌ها پس از آن با کریدوس‌ها، فیلم‌هایی درباره زندگی‌اش و رمان‌هایی از نویسندگان برجسته تجلیل شد. در سال 1976، بقایای او در یک مراسم بزرگ عمومی در بنای یادبود انقلاب در مکزیکو سیتی دوباره به خاک سپرده شد.
ویلا چندین داستان متناقض در مورد زندگی اولیه خود تعریف کرد. طبق اکثر منابع، او در 5 ژوئن 1878 به دنیا آمد و در بدو تولد خوزه دوروتئو آرانگو آرامبولا نام داشت. در کودکی، او مقداری آموزش را از یک مدرسه محلی تحت مدیریت کلیسا دریافت کرد، اما در بیش از سواد ابتدایی مهارت نداشت. پدرش یک کشاورز به نام آگوستین آرانگو و مادرش میکائلا آرامبولا بود. او در رانچو د لا کویوتادا، [10] یکی از بزرگ‌ترین حوض‌ها در ایالت دورانگو بزرگ شد. محل سکونت خانواده اکنون موزه تاریخی کاسا د پانچو ویلا در سان خوان دل ریو است.:?64? دوروتئو بعداً ادعا کرد که پسر راهزن آگوستین ویلا است، اما حداقل به گفته یک محقق، "هویت پدر واقعی او هنوز مشخص است. ناشناخته بود."[11] او: ?64? بزرگ ترین از پنج فرزند بود.:?58? او پس از مرگ پدرش برای کمک به مادرش مدرسه را ترک کرد و به عنوان یک شراکت، قاتل (آریرو)، قصاب، آجرپز، و سرکارگر در ایالات متحده مشغول به کار شد. شرکت راه آهن.[12] با توجه به خاطرات دیکته شده او که با عنوان Memorias de Pancho Villa منتشر شده است، [13] در سن 16 سالگی به چیهواهوا نقل مکان کرد، اما به زودی به دورانگو بازگشت تا صاحب گیاهی به نام آگوستین لوپز نگرته را که به خواهرش تجاوز کرده بود ردیابی و بکشد. دزدیدن اسب و فرار[14]:?58? به منطقه سیرا مادره غربی دورانگو، جایی که او به عنوان یک دزد در تپه ها پرسه می زد.[14] سرانجام به عضویت یک گروه راهزن درآمد و در آنجا به نام «آرانگو» رفت.[15] در سال 1898 او به دلیل سرقت اسلحه و قاطر دستگیر شد.