اجاره ویلاهای شمال نوروز 1402
بر اساس موضوع و ترتیب نقاشیهای دیواری، قرار است به صورت یک روایت خوانده شوند. این صحنه ها بیانگر لحظات مختلف در مراسم آغاز به اسرار باکی است.[15] زنان و ساتیورها بهطور برجستهای نشان داده میشوند و خانواده صاحب ویلا احتمالاً بهعنوان الگوهایی برای زنان و کودکان به تصویر کشیده شده در نقاشیهای دیواری عمل میکنند.[22] با توجه به این نظریه که به طور گسترده پذیرفته شده است که نقاشی های دیواری جنبه هایی از فرقه باخوس را به تصویر می کشد، برخی پیشنهاد می کنند که خود اتاق دیوارنگاری برای انجام تشریفات و مراسم دیگر استفاده می شده است، اگرچه استفاده دقیق از این اتاق به شدت مورد بحث است.[9] مولی سوئتنم-برلند مخالف این تفسیر از اتاق است و بیان میکند که در مقایسه با سایر تصاویر باخوس در بافتهای مذهبی اطراف پمپئی، باکوس در این نقاشیهای دیواری از جنبههای کلیدی متفاوت است و نشان میدهد که این یک فضای مذهبی نیست.
ویلاهای اجاره ای شمال در کوهستان
اولین نقاشی دیواری یک زن نجیب رومی را نشان میدهد که به یک کاهن یا مادری که بر تخت نشسته است نزدیک میشود، که در کنار آن پسر کوچکی ایستاده است که طوماری را میخواند - احتمالاً اعلام آغاز ورود به فرقه یا سرود خواندن.[15] در طرف دیگر تخت، زنی جوان با ردای ارغوانی و تاج مریم نشان داده شده است که شاخه ای از لور و سینی کیک در دست دارد. به نظر می رسد که او یک دختر خدمتکار است و ممکن است برای خدا یا الهه پیشکشی بیاورد.[24]
نقاشی دیواری دوم یک کشیش دیگر (یا کارشناس ارشد) و دستیارانش را به تصویر می کشد که سبد لینکون را آماده می کنند. در پای او پاهای نیمکتی است که روی آن نشسته است که ممکن است به عنوان قارچ اشتباه گرفته شود. در یک طرف سیلنوس (موجودی که بخشی از آن انسان و بخشی دیگر اسب است) در حال نواختن لیر است. سیلنوس، نام مربی و همراه باکوس نیز یک اصطلاح عمومی برای توصیف گونه اساطیری او بود.[24]
سومین نقاشی دیواری یک ساتیور را نشان میدهد که در حال نواختن لولهها و یک پوره در حال شیر دادن بز در صحنهای آرکادی است. در سمت راست آنها چهره ای وجود دارد که برخی آن را الهه آئورا معرفی کرده اند.[15] دیگران او را به عنوان آغازگر یا عروس معرفی کرده اند.[24]
در جهتی که او با وحشت به آن خیره شده است، چهارمین نقاشی دیواری ساتیور جوانی را نشان میدهد که کاسهای شراب توسط سیلنوس تعارف میکند، در حالی که پشت سر او، ساتیور دیگری نقاب ترسناکی را در دست دارد که طنزآشام میبیند که در کاسه منعکس شده است (ممکن است به موازات آن باشد. آینه ای که باکوس جوان در آیین های اورفیک به آن خیره شده است). در کنار آنها الهه ای، شاید آریادنه یا سمله، با باکوس در دامان او دراز کشیده است.[24][15]
پنجمین نقاشی دیواری زنی را نشان میدهد که عصایی را حمل میکند و کلاهی بر سر دارد، مواردی که اغلب پس از اتمام موفقیتآمیز شروع ارائه میشوند. او در برابر یک کشیش زانو می زند و به نظر می رسد که توسط یک زن بالدار شلاق زده می شود. در کنار او یک پیکر رقصنده (مائناد یا تیاد) و یک پیکره لباس پوشیده با تیرسوس (نماد آغاز باکوس) ساخته شده از ساقه های بلند رازیانه پیچیده شده است که بالای آن یک مخروط کاج قرار دارد.
در ششمین نقاشی دیواری، یک زن توسط یک خادم لباس می پوشد، در حالی که یک کوپید آینه ای (یا پرتره) را به سمت خود نگه می دارد.[25] این صحنه اغلب به عنوان عروسی که قبل از مراسم ازدواجش آماده می شود تعبیر می شود. در سمت راست عروس تصویر دیگری از کوپید است که به او خیره شده است.[24]
در نقاشی دیواری هفتم، یک ماترون بر تخت و در لباسی استادانه نشان داده شده است.
با توجه به ترمیمهای اخیر، الین ک. گازدا چهرهها و رابطه آنها با یکدیگر را در نقاشیهای دیواری و زندگی دوباره مورد بررسی قرار داده است.[25] گازدا استدلال میکند که مرمتها شناسایی زنان به تصویر کشیده شده در نقاشیهای دیواری را امکانپذیر کرده است، نه بهعنوان همان زن که در سراسر صحنه آغازین تکرار میشود، بلکه بهعنوان پرترههایی از زنان مختلف با ویژگیهای فردی خاص خود.[25] او در آخرین نقاشی دیواری، ماترون را به عنوان دومینای ویلا، عروس در نقاشی دیواری ششم را دخترش، باکوس را به عنوان دومینوس و دیگران را مردان و زنان خانواده، مانند اقوام و افراد برده معرفی می کند. [