foroughsky

نام انگلیسی Switzerland نامی از سوئیس است، یک اصطلاح منسوخ برای یک فرد سوئیسی که در طول قرن های 16 تا 19 و سرزمین استفاده می شد.[28] صفت انگلیسی Swiss یک واژه قرضی از فرانسوی Suisse است که از قرن شانزدهم نیز استفاده می شود. نام Switzer از Alemannic Schwiizer، در اصل ساکن شویز و قلمرو مرتبط با آن، یکی از کانتون‌های Waldstätte است که هسته کنفدراسیون قدیمی سوئیس را تشکیل می‌دهد. سوئیسی‌ها پس از جنگ سوابی در سال 1499، این نام را برای خود انتخاب کردند، که در کنار اصطلاح "هم پیمانان"، Eidgenossen (به معنای واقعی کلمه: رفقای سوگند) استفاده می‌شد، از قرن 14 استفاده می‌شد. کد داده سوئیس، CH، از لاتین Confoederatio Helvetica (به انگلیسی: Helvetic Confederation) مشتق شده است.

نام خود Schwyz برای اولین بار در سال 972 تأیید شد، به عنوان سوئیت های آلمانی قدیمی، که احتمالاً مربوط به سوئدی «سوزاندن» است (ر.ک. نورس قدیم svíða «آواز خواندن، سوزاندن»)، اشاره به منطقه جنگلی دارد که سوزانده و پاکسازی شده است. ساخت.[29] این نام به منطقه تحت سلطه کانتون گسترش یافت و پس از جنگ سوابین در سال 1499 به تدریج برای کل کنفدراسیون مورد استفاده قرار گرفت.[30][31] نام آلمانی سوئیسی این کشور، Schwiiz، با نام کانتون و سکونتگاه یکسان است، اما با استفاده از حرف معین (d"Schwiiz برای کنفدراسیون، [32] اما به سادگی Schwyz برای کانتون و شهرک متمایز می شود. ).[33] طولانی [i?] آلمانی سوئیسی از نظر تاریخی و امروزه اغلب به جای ?ii? ?y? نوشته می‌شود و هویت اصلی این دو نام را حتی در نوشتار حفظ می‌کند.

 

نام لاتین Confoederatio Helvetica پس از تشکیل دولت فدرال در سال 1848 به تدریج معرفی شد و به جمهوری هلوتی ناپلئونی بازگشت. این روی سکه های سال 1879 ظاهر شد که در سال 1902 بر روی کاخ فدرال حک شد و پس از سال 1948 در مهر رسمی استفاده شد[34] (به عنوان مثال، کد بانکی ISO "CHF" برای فرانک سوئیس، و دامنه سطح بالای کشور ".ch" "، هر دو از نام لاتین ایالت گرفته شده اند). Helvetica از Helvetii گرفته شده است، یک قبیله گالی که قبل از دوران روم در فلات سوئیس زندگی می کردند.

 

هلوتیا به عنوان شخصیت ملی کنفدراسیون سوئیس در قرن هفدهم در نمایشنامه ای از یوهان کاسپار وایسنباخ در سال 1672 ظاهر شد.

ایالت سوئیس با تصویب قانون اساسی فدرال سوئیس در سال 1848 شکل کنونی خود را به خود گرفت. پیشگامان سوئیس در سال 1291 یک اتحاد دفاعی ایجاد کردند و یک کنفدراسیون سست را تشکیل دادند که برای قرن ها پابرجا بود.

 

آغازها

نوشتارهای اصلی: تاریخ اولیه سوئیس و سوئیس در دوران روم

قدیمی ترین آثار وجود انسان ها در سوئیس به حدود 150000 سال پیش برمی گردد.[36] قدیمی ترین سکونتگاه های کشاورزی شناخته شده در سوئیس، که در گچلینگن پیدا شده اند، به حدود 5300 سال قبل از میلاد می رسد.[36]

رطوبت کیش و ویلاهایی که حسابی می چسبند

 

آگوستا راوریکا (نزدیک بازل) در سال 44 قبل از میلاد توسط لوسیوس موناتیوس پلانکوس تأسیس شد.

اولین قبایل شناخته شده فرهنگ هالشتات و لا تن را تشکیل دادند که نام آن از سایت باستان شناسی لا تن در سمت شمالی دریاچه نوشاتل گرفته شده است. فرهنگ La Tène در اواخر عصر آهن از حدود 450 قبل از میلاد، [36] احتمالاً تحت تأثیر تمدن‌های یونانی و اتروسکی، توسعه و شکوفا شد.

سوئیس، با نام رسمی کنفدراسیون سوئیس، کشوری محصور در خشکی است که در محل تلاقی اروپای غربی، مرکزی و جنوبی قرار دارد.[f][16] از جنوب با ایتالیا، از غرب با فرانسه، از شمال با آلمان و با اتریش همسایه است. لیختن اشتاین در شرق.

5 دلیل که ثابت می کند بهتر است در تهران سوئیت اجاره کنید

سوئیس از نظر جغرافیایی بین فلات سوئیس، آلپ و ژورا تقسیم شده است. آلپ بخش بزرگی از قلمرو را اشغال می کند، در حالی که جمعیت سوئیس با حدود 8.7 میلیون نفر بیشتر در فلات متمرکز است، جایی که بزرگترین شهرها و مراکز اقتصادی از جمله زوریخ، ژنو و بازل در آن قرار دارند.

 

سوئیس از کنفدراسیون قدیمی سوئیس سرچشمه می گیرد که در اواخر قرون وسطی پس از یک سری موفقیت های نظامی علیه اتریش و بورگوندی تأسیس شد. منشور فدرال 1291 سند تأسیس کشور محسوب می شود. از زمان اصلاحات قرن شانزدهم، سوئیس سیاست بی طرفی مسلحانه را حفظ کرده است. استقلال سوئیس از امپراتوری مقدس روم به طور رسمی در صلح وستفالن در سال 1648 به رسمیت شناخته شد. سوئیس از سال 1815 جنگ بین المللی نداشته است.

سازمان ملل تنها در سال 2002، هر چند سیاست خارجی فعالی را دنبال می کند، از جمله مشارکت در فرآیندهای مکرر صلح سازی در سراسر جهان.[17] سوئیس زادگاه صلیب سرخ، یکی از قدیمی ترین و شناخته شده ترین سازمان های بشردوستانه در جهان است و مقر یا دفاتر بسیاری از نهادهای بین المللی مهم از جمله WTO، WHO، ILO، FIFA و سازمان ملل را در خود جای داده است. این کشور یکی از اعضای مؤسس انجمن تجارت آزاد اروپا (EFTA) است، اما بخشی از اتحادیه اروپا (EU)، منطقه اقتصادی اروپا، یا منطقه یورو نیست. با این حال، از طریق معاهدات دوجانبه در بازار واحد اروپا و منطقه شنگن شرکت می کند.

 

سوئیس یک جمهوری فدرال متشکل از 26 کانتون است که مقامات فدرال در برن مستقر هستند. اگرچه بیشتر سوئیسی ها آلمانی زبان هستند، هویت ملی ریشه در یک پیشینه تاریخی مشترک، ارزش های مشترک مانند فدرالیسم و ??دموکراسی مستقیم، [18] و نمادگرایی آلپ دارد.[19] این هویت فراتر از زبان، قومیت و مذهب است، و منجر به این شد که سوئیس به جای یک دولت ملی، به عنوان یک ملت اراده ("ملت با اراده") توصیف شود.

به دلیل تنوع زبانی، سوئیس با نام‌های بومی متعددی شناخته می‌شود: Schweiz [??va?ts] (آلمانی);[g][h] Suisse [s?is(?)] صوتی (راهنما· اطلاعات) (فرانسوی). Svizzera [?zvittsera] (ایتالیایی); و Svizra [??vi?tsr?, ??vi?ts??] (رومانش).[i] روی سکه ها و تمبرها، نام لاتین Confoederatio Helvetica - که اغلب به "Helvetia" کوتاه می شود - به جای زبان های گفتاری استفاده می شود.

 

سوئیس یکی از پیشرفته ترین کشورهای جهان است. این کشور دارای بالاترین ثروت اسمی به ازای هر فرد بزرگسال در بین هر کشور است[22] و هشتمین تولید ناخالص داخلی سرانه بالاتر است.[23][24] سوئیس از سال 2021 در رتبه اول در شاخص توسعه انسانی قرار دارد و همچنین در چندین معیار بین المللی از جمله رقابت اقتصادی و حکومت دموکراتیک عملکرد بالایی دارد. شهرهایی مانند زوریخ، ژنو و بازل از نظر کیفیت زندگی در میان بالاترین رتبه‌ها قرار دارند، [25] [26] البته با برخی از بالاترین هزینه‌های زندگی.[27]

در حدود سال 390 قبل از میلاد، برنوس، رئیس گالی، و سربازانش از طریق کوه های آلپ به ایتالیا رفتند، رومی ها را در نبرد آلیا شکست دادند، و روم را محاصره کردند و باج گرفتند.[32] تهاجم گالیک‌ها باعث تضعیف روم شد و گول‌ها تا سال 345 قبل از میلاد به آزار و اذیت منطقه ادامه دادند تا زمانی که یک پیمان صلح رسمی با روم منعقد کردند.[33] اما رومی‌ها و گول‌ها برای قرن‌های بعدی دشمن باقی خواهند ماند و گول‌ها همچنان تهدیدی در ایتالیا خواهند بود.[34]

 

در حدود سال 125 قبل از میلاد، جنوب گول توسط رومیان فتح شد، که این منطقه را Provincia Nostra ("استان ما") نامیدند، که در طول زمان به نام پروونس در فرانسه تبدیل شد.[35] ژولیوس سزار بقیه گول را فتح کرد و بر شورشی که توسط رئیس گالی، Vercingetorix در سال 52 قبل از میلاد انجام شد، غلبه کرد.[36]

 

گول توسط آگوستوس به استان های رومی تقسیم شد.[37] شهرهای زیادی در دوره گالو رومی تأسیس شدند، از جمله Lugdunum (لیون کنونی) که پایتخت گول ها محسوب می شود.[37] این شهرها به سبک سنتی رومی ساخته شده اند که دارای یک انجمن، یک تئاتر، یک سیرک، یک آمفی تئاتر و حمام های حرارتی است. گول ها با مهاجران رومی مخلوط شدند و در نهایت فرهنگ رومی و گفتار رومی (لاتین، که زبان فرانسوی از آن تکامل یافت) را پذیرفتند. شرک رومی با بت پرستی گالی ادغام شد و به همان سنتگرایی رسید.

ویلای استخردار و نزدیک ساحل، لذت دو برابری سفر

از 250s تا 280s پس از میلاد، گال روم دچار بحران جدی شد و مرزهای مستحکم آن در چندین نوبت توسط بربرها مورد حمله قرار گرفت.[38] با این وجود، وضعیت در نیمه اول قرن چهارم بهبود یافت، که دوره‌ای برای احیا و شکوفایی گول رومی بود.[39] در سال 312 امپراتور کنستانتین اول به مسیحیت گروید. متعاقباً، مسیحیان که تا آن زمان مورد آزار و اذیت قرار گرفته بودند، به سرعت در سراسر امپراتوری روم افزایش یافتند.[40] اما، از آغاز قرن پنجم، تهاجمات بربرها از سر گرفته شد.[41] قبایل توتونی از آلمان کنونی به منطقه حمله کردند، ویزیگوت ها در جنوب غربی مستقر شدند، بورگوندی ها در امتداد دره رود راین، و فرانک ها (که فرانسوی ها نام خود را از آنها گرفته اند) در شمال.[42]

قرون وسطی اولیه (قرن 5 تا 10)

مقاله‌های اصلی: فرانسیا، سلسله مرووینگ، و سلسله کارولینژ

همچنین ببینید: فهرست پادشاهان فرانسوی و فرانسه در قرون وسطی

گیف متحرک گسترش فرانک ها در سراسر اروپا را نشان می دهد

گسترش فرانک از 481 تا 870

در پایان دوره باستان، گول باستان به چندین پادشاهی ژرمنی و یک قلمرو گالو-رومی باقی مانده، معروف به پادشاهی سیاگریوس، تقسیم شد. به طور همزمان، بریتانیایی های سلتیک، که از سکونتگاه های آنگلوساکسون بریتانیا گریختند، در قسمت غربی آرموریکا مستقر شدند. در نتیجه شبه جزیره آرموریکن به بریتانی تغییر نام داد، فرهنگ سلتیک احیا شد و پادشاهی های کوچک مستقل در این منطقه به وجود آمدند.

 

اولین رهبری که خود را پادشاه همه فرانک ها کرد کلوویس اول بود که سلطنت خود را در سال 481 آغاز کرد و آخرین نیروهای فرمانداران رومی استان را در سال 486 شکست داد. کلوویس ادعا کرد که در صورت غسل تعمید مسیحی او پیروزی در برابر ویزیگوت ها، که گفته می شد نبرد را تضمین می کرد. کلوویس جنوب غربی را از ویزیگوت ها بازپس گرفت، در سال 508 غسل تعمید گرفت و خود را استاد آلمان غربی کرد.

 

کلوویس اول اولین فاتح آلمانی پس از سقوط امپراتوری روم بود که به جای آریانیسم به مسیحیت کاتولیک گروید. بنابراین، پاپ به فرانسه لقب «بزرگترین دختر کلیسا» (به فرانسوی: La fille aînée de l"Église) را داده بود، [43] و پادشاهان فرانسوی را «مسیحی ترین پادشاهان فرانسه» (رکس کریستینسیموس) می نامیدند.

 

نقاشی کلوویس اول که در سال 498 به آیین کاتولیک تبدیل شد، پادشاهی که در وان در کلیسای جامعی که توسط اسقف و راهبان احاطه شده بود غسل تعمید می‌داد.

با گرویدن کلوویس به کاتولیک در سال 498، سلطنت فرانک که تا آن زمان انتخابی و سکولار بود، موروثی و از حقوق الهی درآمد.

فرانک ها فرهنگ مسیحی گالو رومی را پذیرفتند و گال باستان در نهایت به فرانسیا ("سرزمین فرانک ها") تغییر نام داد. فرانک های ژرمنی زبان های رومی را پذیرفتند، به جز در شمال گال که در آن سکونتگاه های رومی تراکم کمتری داشت و زبان های ژرمنی پدیدار شدند. کلوویس پاریس را پایتخت خود کرد و سلسله مرووینگ را تأسیس کرد، اما پادشاهی او از مرگ او جان سالم به در نبرد. فرانک ها زمین را صرفاً به عنوان یک مالکیت خصوصی می دانستند و آن را بین آنها تقسیم می کردند

فرانسه جایگاه قرن ها خود را به عنوان مرکز جهانی هنر، علم و فلسفه حفظ کرده است. این کشور میزبان پنجمین سایت بزرگ میراث جهانی یونسکو است و مقصد گردشگری پیشرو در جهان است که بیش از 89 میلیون بازدید کننده خارجی در سال 2018 دریافت کرده است.[17] فرانسه کشوری توسعه یافته است که در رتبه 28 در شاخص توسعه انسانی قرار دارد و هفتمین اقتصاد بزرگ جهان از نظر تولید ناخالص داخلی اسمی و دهمین اقتصاد بزرگ جهان از نظر PPP است. از نظر مجموع ثروت خانوار، رتبه چهارم را در جهان دارد.[18] فرانسه در رتبه بندی بین المللی آموزش، مراقبت های بهداشتی و امید به زندگی عملکرد خوبی دارد. این کشور همچنان یک قدرت بزرگ در امور جهانی است، [19] که یکی از پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد و یک کشور رسمی دارای سلاح هسته ای است. فرانسه یکی از اعضای مؤسس و پیشرو اتحادیه اروپا و منطقه یورو، [20] و همچنین یکی از اعضای کلیدی گروه هفت، سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) و فرانکفونی.

 

نام فرانسه که در اصل به کل امپراتوری فرانک اطلاق می شد، از کلمه لاتین Francia یا "قلمرو فرانک ها" گرفته شده است.[21] فرانسه امروزی هنوز در ایتالیایی و اسپانیایی Francia نامیده می شود، در حالی که Frankreich در آلمانی، Frankrijk در هلندی و Frankrike در سوئدی همه به معنای "سرزمین / قلمرو فرانک ها" هستند.

 

نام فرانک ها با کلمه انگلیسی frank ("رایگان") مرتبط است: دومی از فرانک قدیمی فرانسوی ("آزاد، نجیب، صادق") و در نهایت از لاتین قرون وسطی francus ("رایگان، معاف از خدمت، انسان آزاد" گرفته شده است. فرانک")، تعمیم نام قبیله ای که به عنوان وام گیری لاتین متأخر از نام داخلی بازسازی شده فرانک *فرانک ظاهر شد.[22][23] گفته شده است که معنای «آزاد» به این دلیل پذیرفته شده است که پس از فتح گول، فقط فرانک ها از مالیات معاف بودند،[24] یا به طور کلی به این دلیل که بر خلاف خدمتگزاران یا برده ها از مقام آزادگان برخوردار بودند.[23]

در اجاره ویلا باید به چه امکاناتی توجه کنید

ریشه شناسی *فرانک نامشخص است. این به طور سنتی از کلمه آلمانی فرانکُن *frank?n گرفته شده است که به " نیزه" یا "لنس" ترجمه می شود (تبر پرتابی فرانک ها به نام فرانسیسکا شناخته می شد) [25] اگرچه این سلاح ها ممکن است به دلیل نامگذاری آنها به این نام خوانده شده باشند. استفاده توسط فرانک ها، نه برعکس.[23]

 

در انگلیسی، "France" در انگلیسی آمریکایی /fræns/ FRANSS و /fr??ns/ FRAHNSS یا /fræns/ FRANSS در انگلیسی بریتانیایی تلفظ می شود. تلفظ با /??/ بیشتر به لهجه‌هایی با تقسیم trap-bath مانند Received Pronunciation محدود می‌شود، اگرچه می‌توان آن را در برخی از گویش‌های دیگر مانند انگلیسی کاردیف نیز شنید که در آن /fr??ns/ در تغییر آزاد با /fræns است.

 

قدیمی ترین آثار زندگی انسان در جایی که فرانسه کنونی است به حدود 1.8 میلیون سال پیش برمی گردد.[28] در طول هزاره های بعدی، انسان ها با آب و هوای خشن و متغیر مواجه بودند که دوره های یخبندان متعددی را مشخص می کرد. انسان‌های اولیه زندگی صحرایی-گردآورنده‌ای داشتند.[28] فرانسه دارای تعداد زیادی غار تزئین شده مربوط به دوران پارینه سنگی فوقانی است، از جمله یکی از معروف ترین و بهترین های حفظ شده، Lascaux[28] (تقریباً 18000 سال قبل از میلاد). در پایان آخرین دوره یخبندان (10000 سال قبل از میلاد)، آب و هوا معتدل‌تر شد؛[28] تقریباً از 7000 قبل از میلاد، این بخش از اروپای غربی وارد دوران نوسنگی شد و ساکنان آن کم‌تحرک شدند.

 

پس از توسعه جمعیتی و کشاورزی قوی بین هزاره 4 و 3، متالورژی در پایان هزاره سوم ظاهر شد، که در ابتدا از طلا، مس و برنز، و همچنین آهن استفاده می‌کرد.[29] فرانسه مکان‌های مگالیتیک متعددی از دوره نوسنگی دارد، از جمله محوطه سنگ‌های بسیار متراکم کارناک (تقریباً 3300 سال قبل از میلاد).

 

در سال 600 قبل از میلاد، یونانیان یونیایی اهل فوکیا، مستعمره ماسالیا (مارسی کنونی) را در سواحل دریای مدیترانه تأسیس کردند. این آن را قدیمی ترین شهر فرانسه می کند.[30] در همان زمان، برخی از قبایل سلتیک گالیک به بخش‌هایی از شرق و شمال فرانسه نفوذ کردند و به تدریج در بقیه کشور بین قرن 5 و 3 قبل از میلاد گسترش یافتند.[31] مفهوم گول در این دوره پدیدار شد، که مربوط به قلمروهای سکونتگاه سلتی است که بین راین، اقیانوس اطلس، پیرنه و مدیترانه قرار دارد. مرزهای فرانسه مدرن تقریباً با گول باستانی مطابقت دارد که در آن گول های سلتیک ساکن بودند. در آن زمان گول کشوری مرفه بود که جنوبی ترین قسمت آن به شدت تابع فرهنگ یونانی و رومی بود.

فرانسه (به فرانسوی: [f???s] Listen)، با نام رسمی جمهوری فرانسه (به فرانسوی: République française [?epyblik fr??s?z])،[14] کشوری است که عمدتاً در اروپای غربی واقع شده است. همچنین شامل مناطق و قلمروهای خارج از کشور در قاره آمریکا و اقیانوس اطلس، اقیانوس آرام و هند است، [XII] که یکی از بزرگترین مناطق اقتصادی انحصاری ناپیوسته در جهان را به آن می دهد. منطقه شهری آن از راین تا اقیانوس اطلس و از دریای مدیترانه تا کانال انگلیسی و دریای شمال امتداد دارد. قلمروهای خارج از کشور شامل گویان فرانسه در آمریکای جنوبی، سنت پیر و میکلون در اقیانوس اطلس شمالی، هند غربی فرانسه و بسیاری از جزایر در اقیانوسیه و اقیانوس هند است. هجده منطقه جدایی ناپذیر آن (پنج تای آن خارج از کشور) مساحتی بالغ بر 643801 کیلومتر مربع (248573 مایل مربع) را در بر می گیرد و تا ژانویه 2023 بیش از 68 میلیون نفر جمعیت داشته است.[5][8]

ویژگی های خاص ویلاهای اجاره ای که سفرتان را دلنشین می کند

فرانسه یک جمهوری واحد نیمه ریاستی است که پایتخت آن در پاریس، بزرگترین شهر و مرکز اصلی فرهنگی و تجاری کشور است. سایر مناطق اصلی شهری عبارتند از: مارسی، لیون، تولوز، لیل، بوردو و نیس.

قلمرو متروپولیتن فرانسه که از دوران پارینه سنگی سکونت داشت، توسط قبایل سلتی معروف به گول ها در طول عصر آهن مستقر شد. رم این منطقه را در سال 51 قبل از میلاد ضمیمه کرد، که منجر به فرهنگ متمایز گالو-رومی شد که پایه و اساس زبان فرانسوی را بنا نهاد. فرانک های ژرمن پادشاهی فرانسیا را تشکیل دادند که به مرکز امپراتوری کارولینژ تبدیل شد. معاهده وردن در سال 843 امپراتوری را تقسیم کرد و فرانسیه غربی در سال 987 به پادشاهی فرانسه تبدیل شد. در قرون وسطی، فرانسه یک پادشاهی فئودالی قدرتمند اما بسیار غیرمتمرکز بود.

 

فیلیپ دوم با موفقیت قدرت سلطنتی را تقویت کرد و رقبای خود را شکست داد تا اندازه اراضی تاج را دو برابر کند. در پایان سلطنت او، فرانسه به عنوان قدرتمندترین دولت اروپا ظاهر شد. از اواسط قرن چهاردهم تا اواسط قرن پانزدهم، فرانسه درگیر یک سری درگیری‌های سلسله‌ای شامل انگلستان بود که در مجموع به عنوان جنگ صد ساله شناخته می‌شد و در نتیجه یک هویت فرانسوی متمایز پدیدار شد. رنسانس فرانسه شاهد شکوفایی هنر و فرهنگ، درگیری با خاندان هابسبورگ، و ایجاد یک امپراتوری استعماری جهانی بود که تا قرن بیستم به دومین امپراتوری بزرگ جهان تبدیل شد.[15] نیمه دوم قرن شانزدهم تحت سلطه جنگ های داخلی مذهبی بین کاتولیک ها و هوگنوت ها بود که به شدت کشور را تضعیف کرد. فرانسه دوباره به عنوان قدرت مسلط اروپا در قرن هفدهم تحت رهبری لویی چهاردهم پس از جنگ سی ساله ظاهر شد.[16] سیاست‌های اقتصادی ناکافی، مالیات‌های ناعادلانه و جنگ‌های مکرر (به ویژه شکست در جنگ هفت ساله و مشارکت پرهزینه در جنگ استقلال آمریکا) پادشاهی را در پایان قرن هجدهم در وضعیت اقتصادی ناپایداری قرار داد. این امر باعث تسریع انقلاب فرانسه در سال 1789 شد که رژیم باستانی را سرنگون کرد و اعلامیه حقوق بشر را که بیانگر آرمان های ملت تا به امروز است تهیه کرد.

فرانسه در اوایل قرن نوزدهم در دوران ناپلئون بناپارت به اوج سیاسی و نظامی خود رسید و بخش اعظم قاره اروپا را تحت سلطه خود درآورد و اولین امپراتوری فرانسه را تأسیس کرد. انقلاب فرانسه و جنگ های ناپلئونی مسیر تاریخ اروپا و جهان را شکل دادند. فروپاشی امپراتوری آغازگر دوره‌ای از افول نسبی بود که در آن فرانسه تا زمان تأسیس جمهوری سوم فرانسه در طول جنگ فرانسه و پروس در سال 1870، دولت‌های متوالی متوالی را تحمل کرد. دهه‌های بعدی شاهد دوره‌ای از خوش‌بینی، شکوفایی فرهنگی و علمی بود. و همچنین رونق اقتصادی، معروف به Belle Époque. فرانسه یکی از شرکت کنندگان اصلی جنگ جهانی اول بود که با هزینه های انسانی و اقتصادی زیادی پیروز شد. این کشور در میان قدرت های متفقین جنگ جهانی دوم بود، اما به زودی توسط محور در سال 1940 اشغال شد. پس از آزادی در سال 1944، جمهوری چهارم کوتاه مدت تأسیس شد و بعداً در جریان جنگ الجزایر منحل شد. جمهوری پنجم کنونی در سال 1958 توسط شارل دوگل شکل گرفت. الجزایر و اکثر مستعمرات فرانسه در دهه 1960 مستقل شدند و اکثریت آنها روابط نزدیک اقتصادی و نظامی با فرانسه را حفظ کردند.